Knjiga Identitet i diferencija sadrži dva spisa iz 1957 . godine: Stav identiteta i Onto-teo-logički ustroj metafizike. U prvom spisu Heidegger preispituje jedno od temeljnih onto-logičkih načela – načelo identiteta, i to na odnosu između bitka i mišljenja, odnosno biti čovjeka . Polazeći od tumačenja Parmenidovog fr. III, u kojem je riječ o istosti bitka i mišljenja, Heidegger dospijeva do supripadnosti (Zusammengehörigkeit), koja prethodi metafizičkom pojmu identiteta . Na osnovi supripadnosti izlaže zatim odnos između bitka i bića, tj. pravi smisao tzv. ontologičke diferencije.
U drugom spisu Heidegger objašnjava onto-teo-logički ustroj filozofije kao metafizike, koji se sastoji u tome da metafizika u svim svojim različitim likovima uvijek misli Boga kao najviše biće, koje je temelj ili uzrok svega ostalog bića, te bitak ne misli kao bitak sam, nego uvijek kao bitak bića, tj . ili polazeći od bića ili u odnosu na njega. U razlici prema metafizičkom mišljenju, ali također i prema antimetafizičkom mišljenju, Heidegger ukazuje na bitno mišljenje bitka, koje ne odustaje od pitanja bitka, nego iznova promišlja razliku između bitka i bića i otkriva ju u među-lučbi (Unter-schied), koja prethodi ontologičkoj diferenciji .
Ovaj kolegij izvodi se na preddiplomskom i diplomskom studiju.- Izvođač: Igor Mikecin